In de afgelopen weken was het weer eens raak. In de media zag ik allerlei stellingen over wat vrouwen moeten doen om hoger op de carrièreladder te klimmen. De tips waren even voorspelbaar als teleurstellend: je moet je beter verkopen, je moet je vinger vaker opsteken, je moet meer lef tonen…
Oh, wat willen we graag dat al onze leiders assertief, representatief en opportunistisch zijn, met een helder plan voor hun eigen carrière en bereid om daar alles voor te doen. We willen dat ze steeds mondiger zijn, zich waar nodig op de borst kloppen, en zo veel en zo snel mogelijk deals sluiten. Slim, snel en glad. Allemaal eenheidsworsten in een geoliede worstenmachine.
Right?
Wrong!
Natuurlijk willen we dat niet. Wat we wél willen is dat onze toekomstige bestuurders vooral authentiek zijn, helemaal zichzelf. Slim maar ook wijs. Handelend uit eigen kracht en niet om te voldoen aan verwachtingen van anderen.
We willen dat ze excelleren als lid van een team dat zijn kracht put uit diversiteit: een team waarin plaats is voor assertieve leiders, maar ook voor niet-assertieve bestuurders die twee keer nadenken voordat ze iets zeggen en doen. We willen leiders die bescheiden zijn en zich kwetsbaar durven op te stellen. Die ook aan anderen een podium geven. Die niet alleen bezig zijn met hun eigen carrière, maar het leveren van een werkelijke bijdrage aan een onderneming of aan de maatschappij. Leiders die soms twijfelen, ook aan zichzelf. Want twijfelen is goed – daardoor ontstaat ruimte. Voor anderen, en voor een andere manier van denken.
Wat zou er gebeuren als organisaties eens afstapten van de standaardprofielen en job descriptions die ze al jaren in een la hebben liggen? Dan zouden ze ook eens een ander soort leider aantrekken dan de eenheidsworst die precies past in de eigen worstenmachine.
Leiders die werkelijke toegevoegde waarde willen leveren door hun wijsheid en maar vooral door hun persoonlijkheid. Leiders die ook durven aan te geven dat ze het niet weten, want door niet weten ontstaat creativiteit. Leiders die hun principes, normen en waarden met ons delen en ons de ruimte geven om daar een eigen bijdrage aan te leveren.
Zullen we met elkaar afspreken dat we stoppen met het creëren van eenheidsworsten en de toekomstige bestuurders stimuleren om zich te ontwikkelen als échte leiders? Geen vrouwen of mannen die vooral zichzelf verkopen, maar vrouwen en mannen die dienend zijn – voor jou, voor mij, voor hun organisatie en voor de maatschappij. Zullen we vandaag beginnen met de eenheidsworsten eruit te halen om plaats te maken voor authentieke diversiteit?
Bercan Gunel